Το παιχνίδι με την υποψηφιότητα Μητσοτάκη για «ευρωπαϊκό αξίωμα» και οι παρενέργειες: Για τον ίδιο

Κάποιες φορές το κόστος – άγνωστο αλλά προφανώς ιλιγγιώδες – υποστήριξης του Κυριάκου Μητσοτάκη από τον γκουρού της «αρνητικής επικοινωνίας» – λέγε με φαιά προπαγάνδα – Σταν Γκρίνμπεργκ είναι πεταμένα λεφτά. Π.χ. το ενδιαφέρον των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να αναθέσουν τον Έλληνα πρωθυπουργό την προεδρία της Κομισιόν.

Το κόλπο «πάει για ευρωπαϊκό αξίωμα» είναι γνωστό από τον καιρό του Σημίτη χωρίς να χρειαστεί κανέναν «γκουρού». Ο Πανταγιάς και ο Τσουκάτος έφταναν για να τον χρίσουν υποψήφιο. Το ήξεραν τα φιλικά του ΜΜΕ, αλλά δεν το ήξεραν την Ευρώπη. Η ιστορία επαναλαμβάνεται με τον Μητσοτάκη.

Στην Ευρώπη όλοι γνωρίζουν ότι η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν είναι σε θεση να υπερασπιστεί την ανανέωση της θητείας της. Πήρε το «χρίσμα» από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα – με εντυπωσιακές απώλειες – επειδή είναι οιονεί κατηγορούμενη για σκάνδαλα. Αν την έκοβαν από τώρα, θα είχε πρόβλημα.

Συνηθίζεται και στην Ελλαδα. Ο Μητσοτάκης έκανε εκ νέου βουλευτή τον Καραμανλή μετά τα Τέμπη και ο Τσίπρας κράτησε υποψήφια για την Περιφερεια Αττικής τη Ρένα Δούρου μετά το Μάτι.

Σε κάθε περίπτωση, το ΕΛΚ με τις εκλογικές επιδόσεις που αναμένονται, δεν θα είναι σε θέση να επιβάλει πρόεδρο της αρεσκείας του στην Κομισιόν. Ιδίως τη Γερμανίδα που, πλην των θεμάτων ηθικής τάξης, βαρύνεται και με τη διάλυση της Επιτροπής.

Ο Μητσοτάκης είναι υπότροπος – είτε μιλάει για τη φον ντερ Λάιεν είτε βλέπει τον εαυτό του στη θέση της. Το 2019 έφερε τον Μάνφρεντ Βέμπερ στο Ζάππειο ως βέβαιο πρόεδρο της Κομισιόν, παρότι όλοι ήξεραν ότι δεν μπορεί να γίνει δεκτός ένας ακροδεξιός Βαυαρός.

Σήμερα παίζει ένα απλοϊκό παιχνίδι: Αρνείται ότι ενδιαφέρεται για κάτι που ουδείς του έχει προτείνει και ταυτόχρονα οι δικοί του διακινούν ότι είναι υποψήφιος. Στις ενδείξεις προστέθηκε ότι «υπάρχει το όνομά του στον Economist».

Μπαλαμούτι. Το περιοδικό τον ανέφερε ως παράδειγμα αποκλεισμού, όχι ως πιθανό υποψήφιο μετά την Ούρσουλα: «Άλλοι της Κεντροδεξιάς, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα αντιμετώπιζαν ανάλογα ερωτήματα με εκείνα που αντιμετωπίζει η απερχόμενη πρόεδρος», αναφέρει το δημοσίευμα. Όταν κόβεται κάποιος γιατί έχει ηθικά στίγματα, δεν προκρίνεται άλλος που έχει περισσότερα.

Ένας από τους πιο διασκεδαστικούς αστικούς μύθους της Αθήνας είναι το «υψηλό κύρος» του Μητσοτάκη στην Ευρωπη – τα καλά του Σημίτη. Η αλήθεια είναι ότι απλώς αντιμετωπίζεται ως πρωθυπουργός και επικεφαλής μεγάλου κόμματος μικρής χώρας. Ως εκεί.

Τον παρακάμπτουν σε κάθε σοβαρή διαβούλευση ακόμη και για θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος στην περιοχή, το Ευρωκοινοβούλιο τον έκανε με τα κρεμμυδάκια – και ακολούθησε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ – τα ευρωπαικά όργανα ερευνούν έργα των χειρών του, μεγάλες διεθνείς οργανώσεις και έγκυρα ΜΜΕ τον δείχνουν με το δάκτυλο, το «Politico» τού έδωσε «βραβείο κατασκοπείας». Ποιο κύρος;

Σε ποια μεγάλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα η πολιτική ταξη θα έβαζε την υπογραφή της για κάποιον που κάτω από την «εκσυγχρονιστική» ψυμιθίωση, είναι τυπικός Βαλκάνιος και υποτελής των ΗΠΑ; Ποιο σοβαρό ευρωπαϊκό μέσο ενημέρωσης θα υποστήριξε την υποψηφιότητά του; Σε περίοδο που η Ευρώπη προσπαθεί να απομονώσει την Ακροδεξιά, ποια δημοκρατική πολιτική δύναμη θα υιοθετούσε κάποιον που την αναβαθμίζει ως κομματική του επιλογή;

Κατά τη θεσμική κανονικότητα, ποια πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα ενέκρινε κάποιον που τον ψάχνει η Ευρωπαϊκή Ευαγγελία και άλλα ευρωπαϊκά όργανα για τις υποκλοπές, τις επαναπροωθήσεις, τα Τέμπη, την Πύλο, τη χειραγώγηση της ενημέρωσης και της Δικαιοσύνης, το κολλητηλίκι με τον Μπουρλά και άλλα διόλου ευρωπαϊκά και ευώδη;

Με την «υποψηφιότητα» στην οποία, έτσι και αλλιως, ο ίδιος κρατάει πισινή, αποδεικνύεται ότι ο Μητσοτάκης έχει δίπλα του κόλακες και όχι φίλους. Καλλιεργώντας τη φιλαυτία του τον οδηγούν να δαγκώσει κάτι που δεν μπορει να μασήσει και θα πνιγεί. Το μόνο που πρέπει να αποφύγει είναι αυτό που θα προκύψει κατ' ανάγκη με μια ευρωπαϊκη υποψηφιότητα: Να τον ξεψαχνίσουν θεοί και δαίμονες για μήνες.

Όπως έλεγε ο παλιός Αμερικανός πολιτικός. Αντλάι Στίβενσον, «καλή είναι η κολακεία, αρκεί να μην την …εισπνέεις» . Άλλο να απαντάς σε ερωτήσεις στο ημικύκλιο ως υποψήφιος αξιωματούχος και να δίνεις συνεντεύξεις σε υπαλλήλους, φίλους και συγγενείς σου.

Καθώς ο πρωθυπουργός κατέστησε διακύβευμα των ευρωεκλογών τον… εαυτό του, οι σύμβουλοί του θεωρουν ότι η προβολή της χίμαιρας για υποψηφιότητας σε ευρωπαϊκό αξίωμα βοηθάει ψηφοθηρικά. Μπορεί, αλλά να εύχεται να μην πέσουν πάνω του τα φώτα της ευρωπαϊκής δημοσιότητας. Με τους σκελετούς που έχει στις ντουλάπες του, ούτε εβδομάδα δεν θα άντεχε. Στην πολιτική η ματαιοδοξία καταστρέφει…