Αυτό που ώθησε τη Χαρά Καλλιμογιάννη να κάνει μια κουβέντα μαζί μας για τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο του μαστού, ήταν να στείλει ένα μήνυμα: Ο καρκίνος είναι μια ασθένεια που αν διαγνωστεί έγκαιρα, μπορεί να θεραπευτεί. Έθεσε μόνο έναν όρο: Να γράψουμε τα ονόματα των γιατρών που τη βοήθησαν σε αυτή τη μάχη.
Τη Χαρά τη συναντήσαμε ένα μεσημέρι σε ένα κεντρικό καφέ της πόλης. Μια πραγματικά εντυπωσιακή γυναίκα, που κάθε άλλο παρά προδίδει την ταλαιπωρία που πέρασε. Με το που ήρθε, άρχισε να χαιρετά αρκετό κόσμο. «Καρκίνος, ξε-καρκίνος, δεν σταμάτησα ποτέ να βγαίνω. Ο καρκινοπαθής δεν αποκόπτεται από την κοινωνία» μας λέει. Είναι μια ηλιόλουστη ημέρα, αλλά έχει αρκετό αέρα. «Θα προτιμούσα να καθίσουμε έξω λόγω των εξάψεων» προσθέτει. Οι εξάψεις είναι το κλασικό σύμπτωμα της ορμονοθεραπείας στις πάσχουσες από καρκίνο του μαστού. Στο τραπέζι τοποθετεί και τη βεντάλια της, την οποία δεν αποχωρίζεται ποτέ, κι ούτε πρόκειται για όσα χρόνια θα συνεχίζει να παίρνει τα φάρμακά της.
«Αρρώστησα το 2007. Μέσα στην ατυχία μου ήμουν τυχερή. Μέσα στο 2006 είχα τη μητέρα μου στο νοσοκομείο Άγιος Σάββας στην Αθήνα με καρκίνο του μαστού, που παρεμπιπτόντως ήταν ο ίδιος τύπος καρκίνου με τον δικό μου. Ήμουν υποψιασμένη. Από τα 40 μου σταθερά κάθε χρόνο έκανα μαστογραφία, και αρκετά συχνά ψηλάφηση. Μια μέρα διαπίστωσα μια μικρή αλλαγή στο στήθος μου, ένα μικρό ογκίδιο. Τόσο μικρό που ακόμα και ο γιατρός δεν κατάφερε να το εντοπίσει εύκολα. Γνώριζα το σώμα μου καλά» μας λέει.
Άφησε να περάσει ένα διάστημα 10 ημερών για να πάει διακοπές, και αμέσως μετά έκανε μαστογραφία. Η μαστογραφία «έδειξε» το ογκίδιο. Ακολούθησε η βιοψία. «Βγαίνουν τα αποτελέσματα, μου λένε ότι είναι καρκίνος και η δουλειά πήρε την άγουσα για τα αποδυτήρια». Πρώτα η μερική μαστεκτομή (το ¼ του στήθους) και μετά η χημειοθεραπεία. «Όταν μου είπαν ότι είναι καρκίνος, έπαθα σοκ, έκλαιγα για δύο ημέρες. Μετά είπα: 'Πρέπει να προσγειωθώ στην πραγματικότητα'». Η πιο δύσκολη στιγμή της ασθένειάς της ήταν η χημειοθεραπεία. Κάθε 20 ημέρες και από μια χημειοθεραπεία. Οι έμετοι και η έλλειψη διάθεσης τη διέλυσαν. «Καθόμουν στον καναπέ σαν ένα σακί, ανέκφραστη» μας λέει. Την περίοδο εκείνη, άρχισαν να πέφτουν και τα μαλλιά της. Είχε αγοράσει μια περούκα αλλά δεν την έβαλε ποτέ, γιατί ζεσταινόταν υπερβολικά. «Ευτυχώς δεν έπεσαν τελείως. Είχαν αραιώσει όμως αρκετά. Πήγαινα στο κομμωτήριο για να τα φουσκώνω» λέει.
Η Χαρά δεν έκρυψε ποτέ την αρρώστια της από κανέναν, και ποτέ δεν ένιωσε ότι τη λυπάται κάποιος από τους φίλους της. «Το ότι έλεγαν οι πιο έξω, δεν με ένοιαξε ποτέ». Αυτό που θεωρεί πολύ σημαντικό στον αγώνα κατά του καρκίνου, είναι η στήριξη από τους δικούς σου ανθρώπους. «Αν σε στηρίζει ο άντρας σου, η οικογένειά σου, όλα τα άλλα γίνονται. Η στήριξη αυτή σε βοηθά να μην παραιτηθείς από τη ζωή» αναφέρει.
«Το πρώτο πράγμα που είπα όταν έμαθα ότι έχω καρκίνο ήταν 'αμάν να ζήσω'. Τον φοβήθηκα τον θάνατο. Μετά στην πορεία, όταν βλέπεις ότι ζεις, σε πειράζουν άλλα πράγματα: τα μαλλιά που πέφτουν, το ψιλοκομμένο στήθος, το πρήξιμο, ο ιδρώτας. Αυτά όμως είναι σημάδια ότι ζεις, είναι υγεία τελικά». Τέσσερα χρόνια μετά τη μαστεκτομή και τις χημειοθεραπείες, ο φόβος ότι ο καρκίνος μπορεί να επιστρέψει, δεν έχει φύγει. «Ξέρω ότι είναι ένας φόβος με τον οποίο θα ζω. Κάθε εξάμηνο κάνω τις εξετάσεις μου, δεν έχω μεταστάσεις. Περιμένω να περάσουν τα χρόνια. Πρέπει να παίρνω ένα φάρμακο για επτά χρόνια. Είναι μια δύσκολη ασθένεια. Είναι μια αρρώστια που πάντα έχεις το μυαλό σου ότι κάτι μπορεί να γίνει, όχι απαραίτητα ότι θα πεθάνεις, αλλά ότι θα ταλαιπωρηθείς». Η 49χρονη σήμερα Χαρά νιώθει έκπληκτη όταν ακούει γυναίκες στο περιβάλλον της να μην κάνουν τις προληπτικές τους εξετάσεις. «Δεν μπορώ να ακούω 'δεν πάω στον γιατρό, γιατί φοβάμαι τι θα μου βρει'. Δεν καταλαβαίνουν ότι αν προλάβεις τον καρκίνο, αυτός δεν θα σε σκοτώσει αλλά θα εξελιχθεί σε μια χρόνια ασθένεια» αναφέρει με ιδιαίτερη επιμονή. Μετά την εμπειρία που έζησε, αυτό που την ενόχλησε ιδιαίτερα, ήταν το γεγονός ότι δεν υπάρχει εθελοντισμός. «Υπάρχουν καρκινοπαθείς που δεν έχουν κανέναν να τους βοηθήσει. Υπάρχουν άνθρωποι στην Ογκολογική Κλινική που χρειάζονται ένα ακτινίδιο –οι θεραπείες σου διαλύουν τα έντερα-, ή να τους διαβάσει κάποιος ένα βιβλίο. Θα ήθελα να δημιουργηθεί μια ομάδα, και να συμμετάσχω κι εγώ, που εθελοντικά μία ώρα την ημέρα έστω να δίνει κάποιες απλές υπηρεσίες στους ογκολογικούς ασθενείς. Καλό είναι αυτό που κάνει η Αντικαρκινική Εταιρία με τα κουπόνια, αλλά δεν αρκεί» τονίζει. Η συζήτησή μας κλείνει με την υπενθύμιση του όρου, του «ευχαριστώ» της προς τους γιατρούς που τη βοήθησαν: τον χειρουργό Χαράλαμπο Μπάτση, τον αναισθησιολόγο Γιώργο Παπαδόπουλο, τον διευθυντή της κλινικής χημειοθεραπείας Κώστα Νικολαΐδη, τον γιατρό Αντόνιο Καπιτσέλο (όλοι τους στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο) και τον διευθυντή της μαιευτικής κλινικής «Χατζηκώστα» Νίκο Αντωνίου.

Η Συνέντευξη δόθηκε στην εφημερίδα ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Εύθραυστη πρόοδος παρά την αναβάθμιση της θεραπείας του AIDS καταγράφει η αναφορά που δημοσιεύουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ)αποκαλύπτεται ότι αρκετές χώρες που πλήττονται περισσότερο από την επιδημία του AIDS βελτιώνουν τη θεραπεία για HIV για να μειώσουν τους θανάτους και το δείκτη της ασθένειας-ωστόσο, η έλλειψη υποστήριξης από τους δωρητές εμποδίζει αρκετούς από το να κάνουν αλλαγές ζωτικής σημασίας. Αυτή η εύθραυστη πρόοδος χρειάζεται διαρκή στήριξη, αλλά οι δυο μεγαλύτερες δωρήτριες εταιρείες, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμέ! νο Βασίλειο, αντιτίθενται σε έναν από τους πιο κρίσιμους στόχους που αφορούν τη θεραπεία του HIV, ενόψει της Συνόδου Κορυφής για το AIDS στη Νέα Υόρκη, καθώς παράλληλα εμφανίζονται όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι η θεραπεία του HIV μπορεί να εμποδίσει και άλλες λοιμώξεις που σχετίζονται με τον ιό.

«Η αναφορά μας δείχνει ότι υπάρχει ξεκάθαρη δέσμευση των χωρών να ανταποκριθούν φιλόδοξα απέναντι στο AIDS αλλάζοντας τις οδηγίες τους ώστε να εντάσσονται οι ασθενείς σε θεραπεία νωρίτερα και με καλύτερα φάρμακα», δήλωσε ο Δρ. Tido von Schoen-Angerer, Διευθυντής της Εκστρατείας των ΓΧΣ για την πρόσβαση στα Βασικά Φάρμακα. «Εξαιτίας όμως κάποιων περιορισμών στις χρηματοδοτήσεις, πολλές από αυτές τις χώρες δεν είναι έτοιμες να εφαρμόσουν αυτές τις οδηγίες: Μια υπενθύμιση του πόσο εύθραυστη είναι η πρόοδος που παρατηρείται», συμπληρώνει.

Η νέα αναφορά των ΓΧΣ, «Getting Ahead of the Wave», δίνει μια συνοπτική εικόνα της αντιμετώπισης της επιδημίας σήμερα, εξετάζοντας τις πολιτικές που εφαρμόζονται σε 16 χώρες που από κοινού αντιπροσωπεύουν το 52% της συνολικής δυσκολίας στην αντιμετώπιση του HIV/AIDS. Από τις 16 χώρες οι 12 έχουν αλλάξει το πρωτόκολλο θεραπείας με στόχο να δίνουν θεραπεία στους ασθενείς σε πιο πρώιμο στάδιο της ασθένειας, ενώ 14 έχουν αλλάξει τις οδηγίες προσανατολιζόμενες σε πιο ανθεκτικά φάρμακα. Και οι δυο πολιτικές είναι μέρος των πρόσφατων συστάσεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). Αρκετές χώρες, όπως το Μαλάουι και η Ζιμπάμπουε, σχεδιάζουν να εφαρμόσουν βελτιωμένα πρωτόκολλα θεραπείας, αλλά συναντούν δυσκολίες εξαιτίας οικονομικών περιορισμών. Αυτό σημαίνει ότι συνεχίζουν να παρέχουν στους ασθενείς φάρμακα χαμηλότερης ποιότητας ή ότι παρέχουν θεραπεία μόνο όταν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι αδύναμο.

Οι κυβερνήσεις συναντιούνται στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών στις αρχές Ιουνίου για να δεσμευτούν για το προσχέδιο της επόμενης δεκαετίας σχετικά με τον τρόπο που θα ανταποκριθεί η παγκόσμια κοινότητα στο πρόβλημα του AIDS. Ο Γενικός Γραμματέας Ban Ki-Moon ζήτησε να υποστηρίξουν το στόχο να τεθούν σε θεραπεία 13 εκατομμύρια άτομα μέχρι το 2015-άλλοι έχουν ζητήσει αυτός ο αριθμός να φτάσει τα 15 εκατομμύρια. Αλλά σε συναντήσεις κεκλεισμένων των θυρών, οι Ηνωμένες Πολιτείες και κάποιες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, όπως του Ηνωμένου Βασιλείου, έχουν εκφράσει μέχρι τώρα αντιρρήσεις στην υποστήριξη αυτού του στόχου. Είναι σημαντικό να δεσμευτούν όλες οι κυβερνήσεις για έναν κοινό στόχο στη θεραπεία του HIV/AIDS ώστε να υπάρξει μια αξιόπιστη παγκόσμια προσπάθεια που θα αναχαιτίσει την επιδημία.

«Σήμερα δέκα εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονται επειγόντως θεραπεία», τονίζει ο Δρ. Von Schoen-Angerer. «Ξέρουμε πολλά περισσότερα από την περασμένη δεκαετία σχετικά με το πώς να προσφέρουμε θεραπεία σε όσο το δυνατόν περισσότερους ασθενείς και όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Εφαρμόζοντας τις σωστές πρακτικές θα μπορούσαμε να τριπλασιάσουμε τον αριθμό όσων είναι σε θεραπεία χωρίς ωστόσο να τριπλασιάσουμε το κόστος. Αν, όμως, οι βασικές δωρήτριες κυβερνήσεις δεν υποστηρίξουν αυτό το στόχο για τη θεραπεία, στέλνουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι ! δεν έχουν καμία πρόθεση να αντιμετωπίσουν αυτή την πανδημία».

Ακόμη, πρόσφατες επιστημονικές ενδείξεις υποστηρίζουν την κλιμάκωση της έγκαιρης θεραπείας καθώς βοηθά στη μείωση της εξάπλωσης του ιού, μειώνοντας νωρίτερα το επίπεδο του στο αίμα του. Άνθρωποι τον οποίων το «ιικό φορτίο» έχει μειωθεί σε μη ανιχνεύσιμα επίπεδα, έχουν 92% λιγότερο κίνδυνο να μεταδώσουν τον ιό.

«Γνωρίζουμε ότι η θεραπεία του HIV σώζει ζωές, μειώνει την ασθένεια και περιορίζει δραματικά τον κίνδυνο της μετάδοσης του ιού», δήλωσε η Δρ. Marcella Tomassi από τους ΓΧΣ Σουαζιλάνδης, όπου οι ΓΧΣ προσφέρουν θεραπεία σε κλινικές σε όλη τη χώρα και όπου το 26% του πληθυσμού έχει HIV. «Τώρα περισσότερο από ποτέ άλλοτε, οι κυβερνήσεις πρέπει να ανανεώσουν τη φιλοδοξία τους στην καταπολέμηση της επιδημίας και να θέσουν τους ασθενείς σε θεραπεία».

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ξεκίνησαν να παρέχουν αντιρετροϊκή θεραπεία σε άτομα με HIV/AIDS το 2000. Σήμερα προσφέρουν αυτή τη θεραπεία σε πάνω από 170.000 άτομα σε 19 χώρες σε Αφρική και Ασία.

http://dai.ly/kqP0Lm. Σε κάθε βίντεο θα βρείτε την επιλογή "Επικόλληση/Embed" για να τα δημοσιεύσετε και στη δική σας ιστοσελίδα.

http://www.msf-media.gr/report/countries/11/UNGASS/Getting-Ahead-of-the-Wave-May-2011.pdf

Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα
www.msf.gr

Του Γ. Κρανά, πρ. Δημάρχου Παμβώτιδας

 Την τελευταία τετραετία η παρούσα Δημ Αρχή από τη θέση της αντιπολίτευσης καθημερινά κατήγγειλε, στιγμάτιζε και διαβεβαίωνε τους πολίτες ότι μόλις έλθει στην εξουσία, τα μεγάλα θέματα, όπως είναι οι συμβάσεις του « Ξενία», του Πάρκινγκ , οι παράνομες προσλήψεις κ.ά, θα διαλευκανθούν πλήρως και θα αναζητηθούν μάλιστα και οι ευθύνες.
Πέρασε ένα, εξάμηνο και ασχολήθηκε μόνο με το θέμα των παράνομων συμβάσεων των εργαζομένων , ενώ για όλα τα άλλα θέματα που βάρυναν την ψήφο των πολιτών κατά την προεκλογική περίοδο ,το Δημοτικό ¨Διευθυντήριο¨ όχι μόνο δεν διερευνά, αλλά αντίθετα ανοίγει διαδρόμους διαλόγου και συνεργασίας, με σκοπό να διευθετεθούν ανώδυνα για τους εμπλεκόμενους επιχειρηματίες, σε βάρος βέβαια του Δήμου.
Ένδειξη για τη στάση αποτελεί η εισήγηση του Δημάρχου στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημ. Συμβουλίου για συζήτηση και λήψη απόφασης επί σχετικής αίτησης της εταιρείας «ΣΤΑΘΜΟΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ Α.Ε», για επιστροφή του πάρκινγκ στο Δήμο ,πριν λήξει η συμβατική προθεσμία της εκμετάλλευσης, ύστερα από διακανονισμό και αφού προηγηθεί η εκτίμηση της αξίας του από ορκωτούς εκτιμητές .
Ειπώθηκε μάλιστα ότι το ποσοστό 8% επί των ακαθάριστων εισπράξεων που όφειλε να αποδώσει η εταιρεία με βάση τους όρους της σύμβασης, από το 2008 ύψους 138.000€ δεν αποδόθηκε.
Τα ερωτήματα όμως που προκύπτουν αβίαστα από την τοποθέτηση του Δημάρχου είναι:
Πρώτον, οφείλεται η ριζική αυτή αλλαγή στάσης του κ. Δημάρχου , ο οποίος σε κοινή συνέντευξη με τον επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης κ. Μελανίδη δήλωνε: « ότι η όλη υπόθεση πήρε το δρόμο των δικαστηρίων και πιστεύουμε ότι θα αποδειχθεί όλη η κολοσσιαία απάτη που διαπράχτηκε με την άκυρη σύμβαση παραχώρησης που υπογράφηκε στις 7/7/2006 από τον πρώην δήμαρχο κ. Γκόντα , προκειμένου να εισπραχθεί παράνομα από την ΣΤΑΘΜΟΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΕ η επιδότηση του δημοσίου ποσού 4.000.000€».
Δεύτερον, γιατί η Δημ. Αρχή ευθύς μετά την ανάληψη της εξουσίας δεν προώθησε το μεγάλο αυτό θέμα, ώστε να βελτιώσει με την είσπραξη του συμβατικού ποσοστού της τον προϋπολογισμό , να προστατέψει το δημόσιο , να εμπεδώσει τη χρηστή διαχείριση και, το κυριότερο, να αποδείξει τη βασιμότητα των καταγγελιών της ;
Τρίτον, ποια άραγε να είναι η θέση και η τυχόν αντίδραση του κ. Μελανίδη στο θέμα αυτό;
Για μια δημ. αρχή, που στο κάθε βήμα της ευαγγελίζεται τη διαφάνεια αποτελεί υποχρέωση απέναντι στους πολίτες η πλήρη διαλεύκανση των μεγάλων αυτών θεμάτων και τίποτε άλλο. Οι πολίτες απαιτούν διαύγεια στον πολιτικό λόγο και ευθύτητα στην πολιτική πρακτική. Οι διφορούµενες και παλαιοκοµµατικής νοοτροπίας συµπεριφορές ακυρώνουν τις προθέσεις δημιουργίας κλίματος εμπιστοσύνης, αφού στο δηµόσιο βίο η αµφισηµία του λόγου χαρακτηρίζει ένα ξεπερασμένο είδος πολιτικής που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάµεσα σε αντιφάσκουσες θέσεις.
Στο ερώτημα μας βεβαίως τι άλλαξε στη στάση του σημερινού δημάρχου εμείς απαντάμε τίποτε παρά μόνον οι ¨Εκλογές¨.
Δυστυχώς όμως, φαίνεται ότι στη δύσκολη οικονομική συγκυρία που διανύει η χώρα μας, η Δημοτική αρχή επιστρέφει στην εποχή της κρατικίστικης αντίληψης, σε αντίθεση με τη φιλοσοφία της Κυβέρνησης και την απαίτηση της Τρόικας η οποία με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής απαιτεί για την εξεύρεση πόρων την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας αλλά και της δημοτικής η οποία μπορεί να αποτελέσει βασική πηγή χρηματοδότησης του κάθε δήμου. Επομένως , η εξαγορά του Πάρκινγκ, και μάλιστα με προαναγγελλόμενο (!) συμψηφιστικό τίμημα ύψους έως 1.500.000 € , αποτελεί πράξη αντίθεση στο οικονομικό και αναζητούμενο αξιακό πνεύμα των καιρών μας.
Ίσως ο Δήμαρχος δεν μπορεί να αποδεσμευτεί από την πρακτική, που υπαγορεύεται από την παλαιοκομματική λογική του με τη συνενοχή, δυστυχώς, ή τη σιωπή της πλειοψηφίας των συμβούλων, οι οποίοι ανήκουν στο χώρο του κυβερνητικού κόμματος .
Ίσως με τέτοιες ενέργειες το Δημοτικό ¨Διευθυντήριο¨ να αποφάσισε από τώρα να προετοιμάσει για την επόμενη δημοτική θητεία το ¨Πάρκινγκ¨ του. Ελπίζω ακόμη ότι η δημοτική πλειοψηφία δε θα το ακολουθήσει.

Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας, σε συνεργασία με τους Δήμους Πρέβεζας, Άρτας, Αμφιλοχίας και Ακτίου – Βόνιτσας πραγματοποίησαν στο μεσοδιάστημα από 13-5 ως 15-5 στις έδρες των δήμων προημερίδες με θέμα:

«Αμβρακικός Κόλπος – Υπάρχει προοπτική βιώσιμης ανάπτυξης;»
Στον απολογισμό της Πανηπειρωτικής εκτιμάται ότι οι ημερίδες λειτούργησαν επιτυχώς με τη συμμετοχή της αυτοδιοίκησης των τοπικών φορέων, Πανεπιστημιακών και άλλων ειδικών επιστημόνων ως εισηγητών, οι οποίοι «απέδωσαν έργο υψηλής ευκρίνειας σε ό,τι μπορεί να αφορά τα οξύτατα προβλήματα ενός Κόλπου που αργοπεθαίνει και τις συγκεκριμένες προτάσεις για τη σωτηρία και ανάπτυξή του»
Τα μέτρα που επιβάλλεται να ληφθούν είναι σύμφωνα με την Πανηπειρωτική:
1.Η άμεση απομάκρυνση των θαλάσσιων ιχθυοκαλλιεργειών και η εγκατάστασή τους σε ανοιχτή θάλασσα, για να μειωθούν τα οργανικά φορτία που εναποτίθενται καθημερινά στον πυθμένα και ν' αποφευχθεί η παράνομη αλιεία αλλά και ο κίνδυνος των μαζικών θανάτων των ψαριών από μολύνσεις και ασθένειες.
2.Να απομακρυνθούν οι δεξαμενές καυσίμων από την Αμφιλοχία σε ανοιχτή θάλασσα, που αποτελούν πηγή μόλυνσης και εν δυνάμει εστία καταστροφής από τυχόν ατυχήματα.
3.Να αυξηθούν οι ποσότητες νερού από τα φράγματα της ΔΕΗ στον ποταμό Άραχθο και να υπάρχει σταθερή ροή για να εμπλουτίζεται ο κόλπος με οξυγόνο και φερτές ύλες και ζωικές ουσίες.
4.Να κατασκευαστούν αποχετεύσεις και βιολογικοί καθαρισμοί για τα αστικά λύματα όλων των πόλεων και οικισμών πέριξ του κόλπου και των βιομηχανικών, χοιροτροφικών, πτηνοτροφικών και λοιπών εγκαταστάσεων και να γίνονται καθημερινά τακτική και έκτακτη έλεγχοι για την αυστηρή τήρηση της νομοθεσίας.
5.Έναρξη όλων των παράκτιων περιοχών σε πρόγραμμα απονιτροποίησης λόγω της αλόγιστης χρήσης λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, καθώς και από τις υπεραντλίσεις.
6.Άμεση πάταξη της παράνομης αλιείας και λαθροθηρίας.
7.Άμεση απομάκρυνση των εμποτισμένων τσιμεντοπλόκ αριστερά της εμπορικής προβλήτας του λιμανιού της Πρέβεζας, αποκατάσταση στις παράνομες επεμβάσεις (επίχωση και καταπάτηση της θάλασσας) στο Ακτιο για κατασκευή μαρίνας και τουριστικού καταφυγίου που μειώνει την είσοδο νερού στο στόμιο, αλλά και των επιχωματώσεων στη θέση Μπούκα Βάλτου για τη δημιουργία προβλήτας.
Τα συμπεράσματα από τις παραπάνω προημερίδες θα κωδικοποιηθούν και θα αξιολογηθούν από ειδικούς επιστήμονες και θα παρουσιασθούν στην κεντρική ημερίδα που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, όπου θα κληθεί και η πολιτική ηγεσία και τα κόμματα για να πάρουν θέση, ώστε ο Αμβρακικός να κινηθεί σε τροχιά βιώσιμης και αειφορικής ανάπτυξης.

Μεταξύ των απειλών που πλήττουν τον σύγχρονο άνθρωπο βρίσκεται πλέον το stress, το οποίο σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες επιβαρύνει καθοριστικά όλες τις λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού.
Έτσι λοιπόν σήμερα το stress «σκοτώνει» μέσα από το διαβήτη, την παχυσαρκία, την κατάθλιψη, την υπέρταση και τις καρδιοπάθειες των οποίων αυξάνει τη συχνότητα. Αυτά ανακοινώθηκαν σήμερα κατά την διάρκεια του 37ου Ετήσιου Πανελλήνιου Συνεδρίου της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών, το οποίο πραγματοποιείται στο ξενοδοχείο ΧΙΛΤΟΝ.
«Δυστυχώς στις σύχρονες κοινωνίες έχουμε νικήσει τα λοιμώδη νοσήματα με τα αντιβιοτικά, τα εμβόλια και την καλύτερη υγιεινή, τα οποία μάστιζαν τις προηγούμενους αιώνες, αλλά αρρωσταίνουμε από αυτά που λέμε «χρόνια μη μεταδιδόμενα νοσήματα», όπως ο διαβήτης, η παχυσαρκία, η κατάθλιψη, η υπέρταση και το μεταβολικό σύνδρομο και πεθαίνουμε κυρίως από τις καρδιαγγειακές τους επιπλοκές» τονίζει ο ενδοκρινολόγος κ Κωνσταντίνος Τσίγκος προσθέτοντας πως «σημαντικό ρόλο στη παθογένεια όλων αυτών των νοσημάτων παίζει το χρόνιο καθημερινό stress της ζωής».
Το stress, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ορίζεται σαν μια μορφή απειλής για τον οργανισμό , για την αντιμετώπιση της οποίας ο οργανισμός κινητοποιεί μια σειρά από αμυντικούς μηχανισμούς για να το περιορίσει και να το εξαλείψει διατηρώντας την ισορροπία του.
Στους μηχανισμούς αυτούς περιλαμβάνεται μια υπερένταση διαφόρων νευρικών λειτουργιών του εγκεφάλου και αυξημένη παραγωγή κάποιων ορμονών, όπως της κορτιζόλης και της αδρεναλίνης, με ταυτόχρονη καταστολή άλλων λιγότερο σημαντικών λειτουργιών, όπως η σεξουαλική επιθυμία και η αναπαραγωγή. Η επιστράτευση αυτή σκοπό έχει να περιορίσει το κίνδυνο και να εξασφαλίσει την επιβίωση του οργανισμού. Έτσι τα γονίδιά μας έχουν εξελιχθεί ώστε να εξασφαλίζουν καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης έναντι των φυσικών κινδύνων που απειλούσαν την ζωή του πιο πρωτόγονου ανθρώπου.

 

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΑΥΞΑΝΕΙ ΤΟ STRESS

«Στις σημερινές όμως κοινωνίες, σημειώνει ο κ Τσίγκος, οι φυσικοί κίνδυνοι σπανίζουν, και στη καθημερινή του ζωή του ο άνθρωπος είναι εκτεθειμένος σε μικρότερα stress που δεν απειλούν άμεσα τη ζωή του, αλλά που χρονίζουν και τον ταλαιπωρούν σε καθημερινή βάση και τις περισσότερες φορές δεν μπορεί να τα αποφύγει, όπως για παράδειγμα η καταπίεση στην εργασία του, οι αυξημένες απαιτήσεις τις κοινωνίας, οι οικονομικές δυσκολίες».
Οι συνθήκες αυτές, εκτός από την υπερένταση που προκαλούν σε πιο χρόνια βάση με προβλήματα χρόνιου άγχους και κατάθλιψης, προκαλούν και μια χρόνια ήπια διέγερση της παραγωγής των ορμονών του stress και κυρίως της κορτιζόλης και της αδρεναλίνης που αυξάνουν τον κίνδυνο μεταβολικών επιπλοκών όπως είναι η αύξηση της κοιλιακής παχυσαρκίας, η διαταραχή στο μεταβολισμό του σακχάρου και η ανάπτυξη σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, η υπέρταση και η αύξηση στη χοληστερίνη.
Όλα αυτά συνιστούν αυτό που ονομάζουμε μεταβολικό σύνδρομο που μαστίζει τις σημερινές κοινωνίες και που αυξάνει το κίνδυνο νοσηρότητας και πρόωρου θανάτου από καρδιαγγειακές επιπλοκές.
Κάτω από την αναπόφευκτη καθημερινή πίεση και τις απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής, ο μέσος άνθρωπος δουλεύει πολλές ώρες, έχει περιορισμένες ευκαιρίες άσκησης στη διάρκεια της ημέρας και εξουθενωμένος καταρρέει στο καναπέ του βλέποντας τηλεόραση και τρώγοντας ασυναίσθητα έως αργά, ένας τρόπος ζωής που επιδεινώνει και τη ψυχική του και τη σωματική του φθορά και τους κινδύνους που αναφέρθηκαν.
Για την αντιμετώπιση του stress δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις και κυρίως γιατί δεν εξαρτάται πάντα απο εμάς τους ίδιους, όπως για παράδειγμα οι δύσκολες οικονομικές συγκυρίες των τελευταίων ετών που συνεχίζουν να προκαλούν έντονο stress στις περισσότερες οικογένειες.
Υπάρχουν όμως κάποιες απλές συμβουλές για να διαχειριστούμε καλύτερα όλες τις μορφές του stress και να επιτύχουνε καλύτερη ποιότητα στη καθημερινότητά μας και καλύτερη υγεία. Η υγιεινή διατροφή, η τακτική άσκηση, ο σωστός ύπνος και κάποιες τεχνικές που μπορούμε να διδαχτούμε για τον καλύτερο καθημερινό έλεγχο του stress, μεγιστοποιούν την πιθανότητα να ζήσουμε μια ζωή με λιγότερα προβλήματα υγείας και πιο παραγωγική και ποιοτική.
Πληροφορίες για άλλα ιατρικά θέματα, τα οποία θα παρουσιαστούν στο 37ο Ετήσιο Πανελλήνιο Συνέδριο της ΙΕΑ, μπορείτε να δείτε στο www.mednet.gr.